ನಿನ್ನಯ ಗೆಳೆತನ ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನ;
ಮೀರಿಹುದು ಹೊನ್ನ ಹೊಳಪನು
ನಿನ್ನ ಒಲವಲಿ ಮನವು ನನ್ನ;
ನಗೆಯ ಮಳೆಯಲಿ ಕುಣಿಸಿದೆ
ನಾ ನಿನ್ನ ಕಂಡಂದು
ಅದೇ ನನ್ನ ಸುದಿನ
ಪ್ರೀತಿ ತುಂಬಿ ನನ್ನ ಹೊತ್ತು
ಜಗಕೆಲ್ಲ ನೀ ತೋರಿದೆ!
ಬಂದೆ ಏಕೆ ನನ್ನ ಬಾಳಲಿ
ಭಾವದ ಜೊತೆ ಬೆರೆಯಲು
ನಿಂದೆ ಏಕೆ ನನ್ನ ಮನದಲಿ
ಪ್ರೀತಿಯ ಅಮೃತ ಉಣಿಸಲು
ಜಗಕೆ ಚಂದಿರನಾದರೆ
ನೆಮ್ಮದಿಗೆ ನನಗೆನ್ನ ದೊರೆಯು
ಹಂಗಿನರಮನೆ ಒಲ್ಲೆನ್ನುವನೆ ಹೊರತು
ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಸೆಲೆಯನೆಂದೆಂದಿಗೂ ಅಲ್ಲ
ಅರಳಿಹ ಹೂವೊಳು ಹರಿವ ಸವಿಜೇನು ನೀ
ನಿನ್ನ ಸವಿಯೆ ಬಂದ ಮನ್ಮಥ ದುಂಬಿ ನಾ..!!
ನಿನ್ನ ನುಡಿಯೆ ಬಲುಚಂದ..!
ಸವಿದಂತೆಲ್ಲ ಸವಿ ಸಿರಿಗಂಧ.!
ಗೆಜ್ಜೆ ಹಿಡಿದ ಕಾಲೆಜ್ಜೆ ನೋಟ
ಘಲ್ ಘಲೆಂಬ ನಿನ್ನ ನಡಿಗೆಯ ಆಟ
ಮನದಿ ಮೂಡಿಸೆ ಮಧುರ ಗಾನ...!!
ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಶರಣು ಬಂದಿಹೆನು
ನಿಮ್ಮೊಳು ನಾ ಒಂದಾಗಲು,
ನಿಮ್ಮೊಡನೆ ಕಡೆಯುಸಿರಿನ ತನಕ
ಕೂಡಿ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಡಲು..
ಮುತ್ತ ಕೊಟ್ಟು ಮರತಿಹೆ ನೀನು
ಹಕ್ಕಿಯೇ ಇಲ್ಲದೆ ಬಂಜರು ಬಾನು
ನಿನ್ನನೆ ನೆನಸುತ ಎಣಿಸಿಹೆ ಉಸಿರನು
ನೋಡಲು ಬಾರೆಯ ನನ್ನನು ನೀನು
ಬಾರೆಯ ನನ್ನನು ಕಾಣಲು..!!
ಬಾರದೆ ಹೋಗಲು ನಾನು,
ಚಂದಿರನಿಲ್ಲದೆ ಚಕೋರಿಯೇನು?
ನಿಮ್ಮನು ಬಿಟ್ಟು ಬಾಳಲಿ ಹೇಗೆ?
ಈರ್ವರೊಳು ಹೃದಯಗಳು ಬೆಸೆದಿರಲು....
ಕನಸಿನಲ್ಲು ಸೊಗಸಕಾಣೊ ಅಪ್ರತಿಮ ಪ್ರೀತಿ ನೀನು..!!
ನಿನ್ನ ನೊಂದ ಮನವನಿನ್ನು ನಾನೆಂದೂ ನೋಯಿಸೆನು..
ಮನದ ಬಡಿತ ಮರೆಯಾದೀತು, ನಿನ್ನ ಮರೆತ ಮರುಕ್ಷಣವೆ..!!
ಪ್ರೀತಿ ತುಂಬಿ ಬಯಸುವೆ ನಿನ್ನ, ಸೇರಿ ಮಾಡಲು ಬಾಳುವೆ..!!
ಅಬ್ಬಾ ನನ್ನೊಲವೆ!!
ಅದೆಂಥಹ ಮೋಡಿ ಮಾಡಿಹೆ ನೀನು
ಕ್ಷಣದೊಳು ನೋವ ಮರೆಸಿ
ಪ್ರೀತಿ ಅರಳಿಸುವ ಆ ವಿದ್ಯೆ
ನಿನಗೆ ಮಾತ್ರ ಕರಗತ...
ನಿನ್ನ ಮಿಡಿತಕೆ ಮನ ಕರಗಿದೆ...
ನಿನ್ನ ಗುಂಗಲಿ ಜಗವೆ ಮರೆಯಾಗಿದೆ...
ನನ್ನ ಸುತ್ತಲು ನೀ ಸುತ್ತಿದಂತಿದೆ..
ನನ್ನ ಕಾಣಲು ನೀ ಕುಳಿತಂತಿದೆ..
ಇದ ಕೇಳಿ ಬಂದಿಹೆನು ನಾ...
ನಿನ್ನ ತನುವಿನ ಬಂಧನಕೆ...!!
ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ನೋಡು...
ನನ್ನ ಜೀವನ ನೀ ಇಲ್ಲದಿರೆ ಬರಡು!
ಹಿಡಿದಿಹ ಕೈ ಎಂದಿಗೂ ಬಿಡೆನು
ನಿಮ್ಮಿಂದೆಂದಿಗೂ ದೂರ ಹೋಗೆನು...
ಹೃದಯದಿ ಸಂಧಿಸಿ ನೀ
ಆ ಬಾಹುಗಳಲ್ಲಿ ಬಂಧಿತೆ ನಾ
ಬಾಹುವೆಂಬ ಬಾಹುವಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ
ಅದು ಪ್ರೀತಿ ಸೆರೆಯು
ಪ್ರೇಮದಾಸರೆಯು
ಬೇಕೆಂದರೂ ನಾ
ಹೊರಬರಲಾರೆ ನಾ
ನನ್ನ ಇನಿಯನ ನೆನೆವಿನಿಂದ...
No comments:
Post a Comment